Son moitos os descubrimentos beneficiosos cara o medio ambiente que se levan a cabo nestes tempos, pero fai pouco, uns inxenieiros do MIT (instituto tecnoloxico de Massachusetts) foron capaces de crear o primeiro avión sen partes móviles nin combustibles fósiles capaces de danar o medio ambiente. Este avión conta con 5 metros de envergadura e foi creado mediante o principio da electroaerodinámica, a aeronave é capaz de manter unha viaxe estable mediante propulsións de vento iónico, é un avión silencioso, sen partes móviles e completamente limpo cara o medio ambiente.
Importancia e beneficios das fontes de enerxías renovables ou naturales
Resulta moi importante ante o impacto das fontes de enerxías non renovables
as cales contaminan o medio ambiente por a queima de combustibles fósiles.
Unha alternativa que permite combater a contaminación, gases de efecto invernadoiro,cambio climático e o calentamento global como son as fontes de enerxías renovables.
As enerxías renovables son aquelas que son naturais, inagotables e que se rexeneran nun tempo curto sen impactar sobre o medio ambiente.Obtense dos recursos da natureza como o sol, o aire, auga, chuvia, calor da terra, materia orgánica, entre outros.
As enerxías renovables clasificanse en:
Enerxía eólica
Enerxía solar
Enerxía hidráulica
Enerxía de la biomasa
Enerxía xeotérmica
Enerxía mareomotriz
Por outro lado, entre os principais beneficios das enerxías:
Coidan e conservan o medio ambiente e os seus recursos naturais.
Reducen os problemas ambientais dos gases de efecto invernadoiro, combustibles fósiles, dióxido de carbono, calentamento global e cambio climático.
Fomentan a eficiencia enerxética.
xeneran empleos.
Promoven o desarrollo sostible.
Promoeven unha mellor calidade de vida.
As enerxías renovables, verdes, limpias, naturais; son o futuro e deben ser promovidas por todos para un desarrollo sostenible.
As enerxías renovables, verdes, limpias, naturais; son o futuro e deben ser promovidas por todos para un desarrollo sostenible!
Laika, a primeira cadela enviada ao espazo en 1957, levou toda a fama, pero no mundo animal non foi a única pioneira no espazo.
Félicette foi seleccionada entre 14 exemplares de felinos hai agora 55 anos para unha viaxe inimaxinable para unha gata rueira de París: sobrevoar a superficie terrestre a 157 quilómetros de altura .
O 18 de outubro de 1963 despegaba da base francesa de Colomb- Béchar, no Sahara alxerino, o foguete Véronique AG1. A bordo, a única pasaxeira era Félicette, a quen esperaba un percorrido de apenas 10 minutos.
Un dispositivo parecido ao usado para lanzar ao felino ao espazo
Ese tempo era suficiente para alcanzar os 157 quilómetros de altura, en plena ionosfera. Félicette chegou a esa cota viaxando a seis veces a velocidade do son.
De malvivir nas rúas parisienses, Félicette pasou a experimentar, aínda que só durante cinco minutos, unha sensación vedada para a inmensa maioría de humanos: flotar grácilmente no interior dun foguete. Iso si, antes tivera que pasar por un desagradable adestramento, similar ao dos astronautas, que a expuxo a grandes forzas de aceleración.
O experimento espacial, pensado precisamente para analizar os efectos da ausencia de gravidade nos seres vivos, tivo mellor final que o de Laika, que morreu polo sobrecalentamiento da súa nave horas despois do lanzamento. Félicette, en cambio, regresou sa e salva a terra tras saír despedida do foguete nunha pequena cápsula dotada de paracaídas.
Todos os galegos coñecemos a importancia dos carballos na nosa cultura e nos nosos bosques, e desgraciadamente cada vez hai menos de estos ao longo da nosa comunidade autónoma. Por ello, os cidadáns de Muiños exixen a protección duns destas árbores situadas nun dos principais santuarios da provincia de Ourense. Os seis carballos que completan o paisaxe do Santuario de A Clamadoira máis un situado na capital de Muíños, todos eles centenarios e con gran valor ecolóxico e paisaxístico, protagonizan a loita pola súa inclusión no Catálogo Galego de Árbores Senlleiras, rexistro creado en 2007 para a protección deste tipo de árbores. O Concello de Muiños leva anos en busca de esta catalogación para estos exemplares. Ourense é a provincia galega con menos árbores deste tipo (29), mentras que outras provincias son ampliamente superiores como Pontevedra (61), Coruña (56) e Lugo (41). O Concello alude a que desta forma o Santuario tería máis importancia turística e a zona sería máis recoñecida. Un destes árbores e coñecido como o "castiñeiro senlleiro" de Mugueimes, e ten características moi especiais, como a de alcanzar os sete metros de altura e a de superar os 200 anos de idade. De feito, aquí vos deixo un vídeo que fala sobre o castaño máis vello de Galicia, que tamén se atopa en Ourense no concello de Manzaneda, é espectacular o seu tamaño e a súa grandiosidade!
Non cabe dúbida de que estas árbores deben ser protexidas, posto que senón nos preocupamos das nosas árbores autóctonas, algún día xa non dispondremos de elas nas nosas vidas! Fonte da nova: consulta este enlace
O Goberno de Zambia decidiu reactivar o plan de sacrificar a uns 2.000 hipopótamos nos próximos 5 anos. Esta iniciativa suspendeuse fai dous anos como consecuencia das protestas das asociacións animalistas. Charles Bande, ministro de Turismo dixo que a poboación destos mamíferos podería non ter suficiente nivel de auga no río Luangwa, onde habitan a mayoría dos ejemplares, e sinalaron que trasladalos a outros lugares do país é demasiado costoso. O Parque Nacional Luangwa Sur ten unha poboación de máis de 13.000 hipopótamos, pero a zona só ten unha capacidade adecuada para 5.000, por eso de momento só manteñen a posibilidade de sacrificalos, aclara Bande.
A organización ecoloxista británica "Born Free" (Nacer Libre) liderou unha campaña en 2016 contra o anterior plan de sacrificio, que entonces rechazouno por consideralo como caza de trofeos. Hoxe, Born Free dixo na súa páxina web que Zambia non aportou probas científicas sólidas que demostren a superpoboación destos animais. "As probas científicas suxieren que o sacrificio de hipopótamos estimula a cría e remata aumenmtando a poboación, creando un ciclo vicioso de morte e destrución", adverten. No 2016, esta organización tamén puxo en duda as razóns científicas para sacrificar a hasta 2.000 hipopótamos en Zambia cando en todo o sur de África hai 80.000 exemplares. Eiqui vos deixo un vídeo dos hipopótamos en Zambia, que resume este problema:
A Nasa atopou un iceberg xeométricamente perfecto. A entidade aeroespacial compartiu a imaxe dun enorme anaco de xeo de 1'5 KM de longo en forma de rectángulo. Atopouse flotando na costa leste da Península Antártica.
O iceberg foi descuberto durante un vuelo da Operación IceBridg. A imaxe tomouse no transcurso da operación, como obxectivo ten unha visión en 3D do xeo que resolveron tanto o Ártico coma a Antártida. Este iceberg caracterizase por ser un Tabular Iceberg. Segundo a entidade, os ángulos agudos ea superficie plana deste fragmento de xeo son indicadores en que o iceberg separou da plataforma xeo Larsen C.
A barreira do xeo de Larsen C está baixo vixilancia polos científicos porque mostra signos de desintegración. A preocupación baséase no feito do ano pasado o iceberg A-68, case tan grande coma a provincia de Gerona rompeuse.
O problema coas dúas separacións é que pode ocorrer unha colisión entre os dous icebergs, as cosecuencias reais da colisión non se coñecen.
A forma rectangular do iceberg tabular non é o máis común. Hai dous tipos de iceberg. Por un lado hai iceberg en forma dun prisma. Neles podes ver a punta pero non o corpo real da peza do xeo. Doutra banda están os icebergs tabulares, que separan os bordos das baldas de xeo cando crecen moito podese ver gran parte do seu volumen fóra da auga.
Debido a súa alta toxicidade, a presenza no medioambiente de altas cantidades de metáis pesados nocivos para a saúde pode causar danos aos humanos. Os investigadores da Universidade Rey Juan Carlos desenvolveron materiais capaces de purificar o plomo e o zinc a partir da auga contaminada. Polo tanto, o desenvolvemento de métodos innovadores e económicos para a súa detección e eliminación nos medios acuosos supón un desafío para a comunidade científica
O grupo da investigación, que dirixe a profesora titular da Química Analítica, Isabel Sierra desenvolveu un novo tipo de sílices capaz de adsorber eses metáis. Son materiais que teñen unha superficie elevada e poros de tamaño nanométrico que se adaptan perfectamente para cumprir esa función.
PROCESO
E moi similar ao que se produce nos humanos cando se consomé auga contaminada por estos metáis pesados: hai unha mimetización do zinc e do plomo con certas biomoléculas das células vivas que causan efectos tóxicos.
O ozono está presente prácticamente en todas as capas da atmósfera, pero é na estratósfera onde desarrolla principalmente a su actividad.
Nela hai un delgado estrato atmósferico chamado capa de ozono onde se concentra a gran maioría das móleculas de ozono, o ozono está formado por tres átomos de osíxeno e en presencia da radiación ultravioleta se disgrega en outros compuestos de osíxeno, absorbendo a peligrosa enerxía que aporta esta radiación. É dIcir, esta capa protexe a Terra dos raios ultravioleta.
A capa de ozono formanse de maneira natural mediante enlaces entre moléculas de osíxeno. En condicións normais, todo está en equilibrio. O ozono se xenera o mismo ritmo que se destrue.
Pero, desde fai varios anos estanse observando o espeso desta capa que se está reducindo, o cual é preocupante , xa que acabaría co equilibrio na atmósfera. Os principales axentes da destrución do ozono estratosférico son maiormente o cloro e o bromo libres, que reacionan negativamente con ise gas.
O proceso é moi dañino , ya que o promedio dun átomo de cloro é capaz de destruir 100.000 moléculas de ozono. Este proceso detense finalmente cando iste átomo de cloro mezclase con algún compuesto químico que o neutraliza.
Os productos que destruen a capa de ozono son:CFCs Os elementos químicos chamados clorofluorocarbonos que se utilizan en aerosoles, lacas desodorantes, insecticidas, pinturas, sistemas de aire acondicionado, espumas sintéticas e frigoríficos. Poden manterse activos na atmósfera durante máis de cen anos movendose despacio a través dela antes de liberar cloro que destrue a capa de ozono.
Consecuencias:
Un incremento das enfermedades da pele dos ollos.
A radiación ultravioleta atravesa o auga, polo tanto, o plancton e as distintas formas da vida mariña vense dañadas.
Existe un gran peligro para as cosechas, as plantas, a vexetación e para todos os seres que constituen a base da red alimentaria
Como todos sabemos os vertedeiros de todo o mundo algunhas veces recíben toneladas de lixo o que precisa despois a duplicación do vertedeiro na maioría dos casos ou tamén a reducción do lixo do vertedeiro. Eiqui vos deixo o exemplo do vertedeiro de Alcalá de Henares, pero tende en conta que esta situación tamén a sofren a maioría dos vertedeiros Españois. O vertedeiro a ceo aberto de Alcalá de Henares onde virten o lixo, sen tratar, 31 municipios de este da rexión con máis de 700.000 habitantes, colmatarase no primeiro trimestre de 2019, conclúe un informe da Mancomunidad do Este. O cierre da planta producirase sen que se haxan finalizado as instalación que a sustituiran en Loeches, cuya construcción non ha comenzado todavía. O regidor de Alcalá, Javier Rodríguez, pide ao Goberno rexional que se implique para buscar solucións que non pasen por aumentar a capacidade do vertedeiro unha vez cheo.
Javier Rodríguez está encantado de dar cerrojazo á instalación, que será sustituida por outra con maior capacidade e unha moderna tecnoloxía en Loeches. O Complexo Mediambiental do Reciclaxe, como se bautizou, extenderase por 57 hectáreas e xerou un forte movemento en contra, que, de momento, non conseguiu paralo.
A obra non se iniciou, o que xenera a incertidumbre de a qué lugar van ir as toneladas de lixo que recibe Alcalá (200.000 toneladas anuais) cando o vertedeiro chegue ao seu tope. O regidor sostén que a nova infraestructura estará operativa no primeiro trimestre de 2020. Pero ata entón é necesario encontar un acordo co Ayuntamiento de Madrid capital para utilizar a planta de Valdemingómez. Outra das opcións pasaría por construír un centro de transferencia con unha tolva que comprimise o lixo. Desta forma, reduciriase o volumen de forma moi importante e facilitaríase o seu transporte a outro lugar.
O terceiro camiño, que o alcalde rechaza, é ampliar a capacidade do vertedeiro alcalaíno, que solo se podería facer nun dos vasos que xa están cheos. "Nos opondremos de forma tajante a semaxante solución si se planteara", remarca Rodríguez. Fontes da Consejería de Medio Ambiente sosteñen que xa se abordou ca mancomunidad a situación a que se enfrentan e que están dispostos a colaborar e a facilitar calquera das tres opcións que se barajan.
·Eiqui vos deixo un video onde vos explica como se opón o Goberno a ampliación do vertedeiro:
Descobren o segundo planeta máis próximo á Terra, o chamado Barnard B está en órbita ao redor dunha das estrelas máis próximas ao Sol: a estrela de Barnard B.
A aproximadamente 6 anos luz de distancia, é o segundo sistema estelar máis próximo a nós (o primeiro é Alfa Centauri). É un tipo de estrela débil e de
muy interesante-Ciencia
pouca masa.
Considérase un dos mellores lugares para buscar candidatos a exoplanetas, a pesar de que o noso Sol é unha estrela de tamaño mediano. Por tanto, Barnard B é o segundo exoplaneta coñecido máis próximo ao noso Sol. Trátase dun planeta potencialmente rochoso. É dicir, aínda non se probou cúal é a súa composición exacta, pero o máis probable é que se trate dunha súper-Terra, cunha masa polo menos 3,2 veces superior a da Terra.
O ano nesta roca dura 233 días, ou, dito doutra maneira, ese é o tempo que tarda en orbitar á súa estrela.
Ademais, o clima deste planeta tampouco axuda a convertelo nun fogar potencial. Estímase que a súa superficie ten unha temperatura duns -170 º C, o que indica que se trata máis dun mundo conxelado que dun planeta parecido á actual Terra. Con todo, convén lembrar que a Terra pasou por un período denominado Terra bóla de neve, fai uns 650 millóns de anos, unha idade de xeo 75 veces máis longa que toda a historia da humanidade.
Por tanto, isto non quere dicir que Barnard b sexa completamente inhóspito, polo menos, non ao longo de toda a súa historia.
Aqui tedes un video para saber mais sobre Barnard B.
Na miña opinión creo que deberían investigar mais a fondo e descubrir se ai vida mais ala da nosa Terra
Descobren buracos negros masivos no espazo a punto de chocar no centro de decenas de galaxias. Fontes confirman que cada segundo que pasa, a galaxia Andrómeda aproxímase cara a nós uns 110 quilómetros. A ese ritmo, prevese que en 4.000 millóns de anos Andrómeda comezará a fusionarse coa Vía Láctea, xerando unha galaxia xigantesca. Non é a primeira vez que pasa e de feito sábese que a nosa galaxia provén de fusións anteriores.
ABC.es
Crese que no futuro, Andrómeda e a Vía Láctea sumarán as súas estrelas e os seus núcleos, ocupados por senllos buracos negros supermasivos, fundiranse nun só, liberando unha cantidade de enerxía comparable á de millóns de supernovas e rasgando o espazo-tempo. Hai unha certa probabilidade de que, durante a fusión, o Sistema Solar acabe desprazado da súa posición actual, en principio sen sufrir ningún cambio. Agora, un grupo de astrónomos publicou un estudo na revista Nature onde, por primeira vez, puideron observar varios procesos de fusión de galaxias en etapas moi avanzadas, e ademais en lugares «próximos». En todos eles, viron como parellas de buracos negros supermasivos, situados nos núcleos galácticos, están a punto de fusionarse nun obxecto aínda maior: un buraco negro ultramasivo
Ata agora, púidose detectar os procesos de fusión de buracos negros supermasivos dez veces máis afastados, que existiron cando o Universo era máis novo que o actual. Nestes casos, sempre existiu o problema de que cando os núcleos galácticos están a fundirse, as alteracións que provocan na gravidade xeran densas nubes de gas e po ao seu ao redor que dificulta poder velos. Estas mesma nubes, por certo, comezan a alimentar a estes colosos. Estes empezan a crecer e a emitir inxentes cantidades de radiación moi enerxética e poden converterse en cuásares. Na miña opinión penso que pode perxudicar un pouco o contido de espazo pero toda a vida levanse descobrindo fenómenos no espazo e non creo que perxudique a ningún planeta das respectivas galaxias.
O experimento de enxeñería xenética, liderado por Andrea Crisanti, do Imperial College London, consistiu en introducir nun grupo de mosquitos portadores de malaria "Anopheles gambiae" uns xenes que modificaban os seus impulsos sexuais. O experimento realizado con enxeñería xenética logrou destruír toda unha poboación de mosquitos de malaria engaiolados nun laboratorio, o que abre a porta para trasladar a proba a unha contorna natural.
En mosquitos, as técnicas de enxeñería xenética CRISPR permiten a transmisión de xenes específicos nun 99 % da descendencia, fronte ao 50 % que se constata no medio natural.
No experimento difundido este outubro, os autores conclúen que "a rápida e completa propagación deste impulso xenético, xunto coa ausencia de resistencia, fan que sexa realista efectuar estudos de campo contolados".
Na miña opinión é moi importante que se fagan estudos deste tipo que axudan a mellorar o nivel de vida do planeta erradicando enfermidades con grandes taxas de mortalidade, sobre todo en países pobres.
En maio de 2018 conseguiuse captar o máis voraz e impresionante buraco negro visto ata agora.
Situado a uns 12.000.000.000 de anos luz e cunha masa equivalente a 20.000.000.000 de soles é unha gran noticia xa que se descubriu que devora unha masa equivalente á do sol cada 48 horas, 200 soles ao ano.
Estas incribles cifras fan que este supermasivo buraco negro sexa tamén extremadamente brillante debido a toda a enerxía que absorve, en concreto o brillo desta besta é 10.000 veces superior ao da galaxia que o contén e se por exemplo estivese no centro da vía láctea veriámolo dez veces máis brillante que a lúa chea o que nos impediría ver as demais estrelas. Este sería o menor dos nosos problemas xa que a inmensa cantidade de radiación que emana del faría imposible a vida na galaxia, por sorte esta tan lonxe que o único problema que supón é o da súa comprensión para os astrofísicos.
Parécenme moi interesantes todos estas achegas que nos permiten comprender un pouco máis a inmensidade do universo porque, sexamos claros,a quen non lle interesa coñecer os segredos que o espazo aínda mantén ocultos?
Un equipo de científicos encontraron por primeira vez mostras en feces humanas, o que apunta a que estas diminutas partículas podrían estar moi presentes na cadea alimentaria, según un estudo presentado hoxe no congreso médico de Viena. Na investigación, realizada pola Agencia Federal do Medio Ambiente de Austria e a Universidade de Medicina de Viena, descubrironse microplásticos nas oito persoas que participaron, procedentes de diversos países de Europa,Japón e Rusia. Os participantes, cinco mulleres e tres homes de entre 33 e 65 anos, escribiron un diario sobre a súa alimentación durante unha semana e despois donaron a mostra de heces.
Todos os participantes no experimento consumiron alimentos ou bebidas envasados en plástico e a mayoría de eles tomaron pescado ou marisco, pero nadie se alimentou exclusivamente cunha dieta vegetariana.
Nas probas encontraronse ata nove tipos de plásticos diferentes con tamaños entre 50 e 500 micras, co polipropileno (PP) e o tereftalato de polietileno (PET). Ambolos dous son tipos de plástico frecuentes nas botellas e envoltorios de alimentos. Nas oito persoas detectáronse un promedio de 20 partículas por cada 10 gramos de heces. Os fragmentos de plástico de menos de 5 milímetros denomínanse microplásticos e empleanse, por exemplo, en productos cosméticos, pero sobre todo xeneranse pola descomposición de pezas deste material, sobre todo no mar.
Eiqui vos deixo un vídeo onde fan un breve resumen do citado. Espero que sexa interesante!
Opinión: Despois dos motivos citados anteriormente, é necesario que todas as persoas tiñamos máis en conta o uso do reciclaxe, para así, non perxudicarnos ao longo das nosas vidas. A contaminación dos plásticos é responsabilidade de todos.
A exposición prolongada á contaminación atmosférica provocou a morte prematura de 518.700 persoas en 41 países de Europa en 2015, unha cifra inferior á do ano anterior, según o informe anual de calidade do aire realizada pola Agencia Europea do Medio Ambiente. Deste total, en España ascende a 38.600, un 23% máis que o ano anterior.
O científico Xavier Querol, profesor de investigación do Consejo Superior de Investigaciones Científicas, sinala que as mortes prematuras calcúlanse aplicando fórmulas matemáticas. Estas mortes ocurren antes de que unha persoa alcance a edad esperada, a que maraca a esperanza de vida para un país. Considérase prevenibles si a súa causa pode ser eliminada. É dicir, o ciudadano pode non fumar, pero non pode evitar a contaminación ambiental.
A razón da importante subida en España débese ás condicións climatolóxicas de 2015. Ata o 30 de novembro,a temperatura media situouse en 16'5 grados, 0'8 máis que o promedio do periodo 1981-2010, ademais o verán foi o segundo máis caluroso desde 1961. Nesas circunstancias, os contaminantes dispáranse.
O maior problema de Europa segue concentrándose nas partículas en suspensión, que provocaron 422.000 falecidos, o 81% do total. O resto débese as altas concentracións de dióxido de nitrógeno (NO2) e de ozono (O3), que provocaron 79.000 e 17.700 mortes prematuras.
O transporte rodado é unha das maiores fontes de contaminación atmosférica, a que tamén contribúen as emisións da agricultura, producción enerxética, a industria e os fogares. Cerca do 74% da poboación urbana en UE estuvo exposta a concentracións de PM2'5 (partículas de tamaño comprendido entre 2'5 y 10 micras) que exceden os niveis recomendados pola OMS (Organización Mundial da Saúde)
Aquí vos deixo un video onde vos explican de maneira esquemática todo o citado anteriormente:
A investigación centrouse ata agora en obter células dun animal, reprogramalas fora do corpo, diferencialas nos tecidos necesarios e reimplantalas ao corpo. Esta é a primeira investigación que logra facer todo isto "in vivo", reprogramando as células dentro do corpo, de modo que sexan elas mismas as que rexeneren o órgano dañado. As úlceras cutáneas que se extenden por todas as capas da pel poden tratarse agora con implantes de pel de outra parte do corpo pero sería inviable con úlceras moi grandes. A opción que queda experimental é extraer células nai da pel, cultivalas no laboratorio e a pel resultante implantarlla ao paciente. Os investigadores Izpisúa e Masakazu Kurita sabían que o elemento clave da recuperación dunha úlcera ou quemadura son unhas células chamadas "Queratinocitos basales"(células nai da pel) para que migren desde a zona sana adxacente ata a ferida.
A genómica permitiullles detectar primeiro 55 moléculas(proteinas, ARN) candidatas a lograr a reprogramación, e despois a combinatoria de proba e erro reduciu ata solo 4 moléculas esenciais. Basta ca aplicación tópica de esos 4 factores sobre a ferida para que as células se convirtan en Queranocitos e así rexeneren a piel sá en 18 días. Este epitelio expandeuse e conectaronse coa pel circundante. Seis meses despois realizáronse probas moleculares, xenéticas e celulares e as células xeradas comportáronse coma células sás da pel. Opinión: Paréceme que é unha investigación relevante para a cura de queimaduras e rexeneración da pel nos humanos. A ciencia e a medicina ao servicio da humanidade!
A cabaza é o froito en baga da calabacera e pertence á familia das Cucurbitáceas. Esta familia comprende unhas 850 especies de plantas, na súa maioría herbáceas, trepadoras ou rastreras, que producen froitos grandes e protexidos por unha cortiza firme.
Algunhas froitas como a sandía e o melón, xunto con hortalizas tan comúns como o cogombro ou a cabaciña, pertencen a esta mesma familia.
A cabaza é unha verdura doce con infinidade de propiedades para a saúde.
Os beneficios da cabaza están en que é antioxidante, rica en vitaminas, minerais, fibra e baixa en calorías. É recomendada para previr moitas enfermidades.
A cabaza contén un 90% de auga e moi poucas calorías e hidratos de carbono. Así mesmo, ten altos contidos de fibra. Entre os seus compoñentes atopamos:
Vitaminas: Contén vitamina A e vitamina C principalmente, ademais das vitaminas E e as do grupo B (entre elas, o ácido fólico).
-Minerais: Rica en potasio, calcio, magnesio, ferro e zinc, entre outros.
-Betacarotenos: Unha das súas características principais é este contido. Son eles os que lle achegan a cor laranxa (téñenos tamén a cenoria, por exemplo).
-Ácidos: Linoleico, aspártico, oleico e palmítico.
-Aminoácidos.
Neste vídeo
podemos aprender pautas básicas do cultivo das cabazas:
