Tereshkova comezou a escola en 1945 á idade de oito anos, pero deixouna en 1953 e continuou a súa educación mediante cursos por correspondencia. A temperá idade interesouse polo paracaidismo, adestrándose no Aeroclub local. Fixo o seu primeiro salto aos 22 anos o 21 de maio de 1959, sendo aínda unha traballadora téxtil. Foi a súa experiencia en paracaidismo que a conduciu á súa selección como cosmonauta
Tereshkova foi considerada como unha candidata particularmente digna, en parte debido á súa orixe "proletaria", e porque o seu pai, o líder e sarxento de tanques Vladímir Tereshkov, foi un heroe de guerra que morreu en acción na Guerra de Inverno que se desenvolveu en Finlandia durante a Segunda Guerra Mundial, na área de Lemetti en Careli, nese momento Tereshkova tiña dous anos. Despois da súa misión, consultóuselle que podía facer a Unión Soviética para agradecerlle o seu servizo ao país, e Tereshkova pediu que o goberno buscase o lugar onde o seu pai morrera en acción. Tereshkova, Soloviova e Ponomariova foron as outras principais candidatas, e desenvolveuse un programa de misións que permitiría que dúas mulleres voasen ao espazo, en dous voos Vostok en días consecutivos en marzo ou abril de 1963. Tereshkova foi a primeira persoa civil en voar ao espazo, aínda que para unirse ao Corpo de Cosmonautas foi admitida honorariamente na Forza Aerea Sovietica. Así, o 16 de xuño de 1963 unha nave chamada Vostok 6 con Valentina Tereshkova como única tripulante foi lanzada con éxito ao espazo. Tras 48 voltas á terra e máis de 70 horas de voo, o 19 de xuño de 1963 Tereshkova abandonaba a cápsula de voo e terminaba o seu descenso en paracaídas desde 6.000 metros de altura ata poñer os pés en Karaganda, Casaquistán. Converteuse nunha lenda de aeronáutica espacial.Así, o 16 de xuño de 1963 unha nave chamada Vostok 6 con Valentina Tereshkova como única tripulante foi lanzada con éxito ao espazo. De maneira máis detallada, despois do exitoso lanzamento do Vostok 5 o 14 de xuño, Tereshkova comezou os preparativos finais para o seu propio voo. Despois dunha conta de dúas horas, o Vostok 6 foi posto en marcha sen erros, e Tereshkova converteuse na primeira muller en chegar ao espazo. O seu sinal de chamada neste voo era Chaika (Gaivota, ruso: Чайка), máis tarde conmemorado como o nome dun asteroide, 1671 Chaika.10 Aínda que Tereshkova experimentou náuseas e malestar físico durante gran parte do voo, e dor no pescozo polo pesado do casco11 orbitou a Terra 48 veces e estivo case tres días no espazo. Tereshkova tamén mantivo un rexistro de voo e tomou fotografías do horizonte, que serían utilizadas para identificar as capas de aerosol da atmosfera. Vostok 6 foi o voo final da misión Vostok, e foi lanzado dous días despois do Vostok 5, que conduciu a Valeri Bykovski a unha órbita similar durante cinco días, aterrando tres horas despois que Tereshkova. Serguéi Koroliov, director do programa espacial soviético, mostrou o seu descontento co comportamento de Tereshkova en órbita e non lle permitiu tomar o control manual da nave, tal e como estaba planeado.15 O equipo de control de voo modificou o sistema (que estaba erroneamente programado para que a nave afástese da Terra, en lugar de achegarse) e Tereshkova puido regresar.Tras tres días, coa aterraxe no territorio de Altái o voo finalizou con éxito. Aínda que estaban previstos máis voos nos que participasen mulleres, pasaron 19 anos ata que outra muller, Svetlana Savítskaya, viaxase ao espazo. Ningunha das outras catro cosmonautas do grupo de Tereshkova viaxou ao espazo. Ela mesma era consciente desta situación e así o expresou na primeira entrevista que deu a un xornalista español en outubro de 1967.O 3 de novembro de 1963 contraeu matrimonio co cosmonauta Andrián Nikoláyev (1929-2004) e un ano máis tarde deu a luz á súa filla Yelena Andriánovna Nikoláyeva- Tereshkova (8 de xuño de 1964),18 quen é agora doutora en medicina e que foi a primeira persoa nada de dous cosmonautas que saíran ao espazo.
Parabéns
ResponderEliminar