Un equipo científico italiano quixo poñer a proba unha idea: que o coronavirus viaxa polo aire en aerosois, en partículas microscópicas, e que por tanto poderíanse achar trazas en filtros colocados pola cidade. Quixérono comprobar no epicentro da epidemia italiana, na localidade de Bérgamo, na rexión de Lombardía, onde o coronavirus levouse máis de 30.000 vidas por diante. Nas súas análises, os investigadores atoparon trazas xenéticas do novo coronavirus en 20 das 34 mostras que recolleron pola cidade. O virus voaba nestas pequenas partículas do territorio máis industrializado de Italia, o que fixo sospeitar a algúns científicos sobre a posibilidade de que a incidencia covid estivese relacionada coa contaminación.
Pero a Juana María Delgado Saborit ( Burriana, 1977), investigadora da Universitat Jaume I, este achado suxeriulle unha idea que pode ser de gran utilidade nunha pandemia que non nos abandona. “Se eses investigadores do norte de Italia viron que había carga xenética do virus nos filtros, pensamos que igual tamén aquí en España poderiamos detectalo e axudarnos a crear un sistema de alarma”, explica Delgado, que vai poñer en marcha esta idea grazas ás axudas a equipos de investigación científica sobre covid-19 concedidas pola Fundación BBVA.Do mesmo xeito que o Goberno español estableceu un sistema de rastrexo das augas residuais para detectar restos do coronavirus, e así alertar do crecemento da súa presenza nun punto, o plan de Delgado podería proporcionar outro sistema para avisar da súa presenza antes de que estalen os brotes. Ata que aparecen os síntomas nun contaxiado, existe un período no que pode ser altamente infeccioso, expirando partículas virales que poden ser detectables nos filtros de aire.
“Se se detecta ben a carga xenética do coronavirus, poderíase establecer un semáforo de aviso”, asegura. Agora teñen que probar en mostras reais a sensibilidade deste futurible sistema de detección, porque as posibilidades serían moi distintas. “Podería ser tan só un aviso cualitativo, que nos dixese se hai ou non hai virus no ambiente. Ou un aviso cuantitativo, se é capaz de rexistrar que soben as cantidades, alertando de que se pode dar un brote”, explica a investigadora, ligada tamén ao King’ s College de Londres, a Universidade de Birminghan e o Instituto de Saúde Global de Barcelona.
“Ata que teñamos vacúas, ata que teñamos curas, ata que todo iso cúmprase, non sabemos como de longo é o camiño que temos ata a meta. Mentres tanto, con isto, tentamos facilitar que a sociedade salga adiante, que a educación funcione, que a sanidade funcione o mellor posible”, explica Delgado, especializada no estudo dos factores ambientais que afectan o desenvolvemento e comportamento dos nenos.
No hay comentarios:
Publicar un comentario