O ozono está presente prácticamente en todas as capas da atmósfera, pero é na estratósfera onde desarrolla principalmente a su actividad.
Nela hai un delgado estrato atmósferico chamado capa de ozono onde se concentra a gran maioría das móleculas de ozono, o ozono está formado por tres átomos de osíxeno e en presencia da radiación ultravioleta se disgrega en outros compuestos de osíxeno, absorbendo a peligrosa enerxía que aporta esta radiación. É dIcir, esta capa protexe a Terra dos raios ultravioleta.
A capa de ozono formanse de maneira natural mediante enlaces entre moléculas de osíxeno. En condicións normais, todo está en equilibrio. O ozono se xenera o mismo ritmo que se destrue.
A capa de ozono formanse de maneira natural mediante enlaces entre moléculas de osíxeno. En condicións normais, todo está en equilibrio. O ozono se xenera o mismo ritmo que se destrue.
Pero, desde fai varios anos estanse observando o espeso desta capa que se está reducindo, o cual é preocupante , xa que acabaría co equilibrio na atmósfera. Os principales axentes da destrución do ozono estratosférico son maiormente o cloro e o bromo libres, que reacionan negativamente con ise gas.
O proceso é moi dañino , ya que o promedio dun átomo de cloro é capaz de destruir 100.000 moléculas de ozono. Este proceso detense finalmente cando iste átomo de cloro mezclase con algún compuesto químico que o neutraliza.
Os productos que destruen a capa de ozono son:CFCs
Os elementos químicos chamados clorofluorocarbonos que se utilizan en aerosoles, lacas desodorantes, insecticidas, pinturas, sistemas de aire acondicionado, espumas sintéticas e frigoríficos. Poden manterse activos na atmósfera durante máis de cen anos movendose despacio a través dela antes de liberar cloro que destrue a capa de ozono.
Os elementos químicos chamados clorofluorocarbonos que se utilizan en aerosoles, lacas desodorantes, insecticidas, pinturas, sistemas de aire acondicionado, espumas sintéticas e frigoríficos. Poden manterse activos na atmósfera durante máis de cen anos movendose despacio a través dela antes de liberar cloro que destrue a capa de ozono.
Consecuencias:
Un incremento das enfermedades da pele dos ollos.
A radiación ultravioleta atravesa o auga, polo tanto, o plancton e as distintas formas da vida mariña vense dañadas.
Existe un gran peligro para as cosechas, as plantas, a vexetación e para todos os seres que constituen a base da red alimentaria
A radiación ultravioleta atravesa o auga, polo tanto, o plancton e as distintas formas da vida mariña vense dañadas.
Existe un gran peligro para as cosechas, as plantas, a vexetación e para todos os seres que constituen a base da red alimentaria
No hay comentarios:
Publicar un comentario